Przede wszystkim ustrzegł się tego, czego większość westernów nie potrafi - nudy, bezmózgiej schematyczności (lub po prostu braku oryginalności, bo czasem nawet te schematyczne westerny potrafią być dobre) i braku ikry. To raczej jeden z tych westernów, gdzie słyszymy tylko kilka strzałów w ciągu całego seansu. Generalnie przepadam za takimi, bo często skupiają się na fabule, budowaniu napięciu/zawiązywaniu intrygi. Myślałem, że "Rancho w dolinie" to będzie jeden z tych filmów, gdzie nieznajomy zakochuje się w żonie szefa (który jest sadystą oczywiście), na końcu zły pada trupem i para kochanków odjeżdża przy zachodzącym słońcu. Tutaj jest więcej oryginalności, bo szef jest miłym i uczciwym facetem, jego żona to femme fatale, a nieznajomy wcale jej nie kocha. Antagonista oczywiście jest, bo zawsze musi ktoś być zł, żeby na końcu mógł oberwać. Glenn Ford i Ernest Borgnine utrzymują ten film na wysokim poziomie. W drugoplanowej roli występuje Charles Bronson, a tym złym jest Rod Steiger.
Delmer Daves pokazał, że "Złamana strzała" nie była wypadkiem przy jałowej pracy.